بهترین هدیه,هدیه ای است که ناخواسته خدا می دهد وما بدان خیلی محتاجیم بدون آن که بدانیم.

 هدیه ی محرم برای ما شادیست!

"انتظار"

خروسی با شیر دوست بود.مسیری را می رفتند.شب رسید،قصد ماندن کنار درختی کردند،خروس رفت بالای درخت ومشغول استراحت شد،وشیر پایین درخت،سحر رسید وخروس بانگ طلوع برداشت،روباهی رد می شد عجیب گرسنه،رو به خروس گفت بیا پایین با هم نماز جماعت بخوانیم،خروس پاسخ داد باشد نماز بخوانیم اما امام جماعت پایین درخت است من موذنم،روباه تا چشمش به امام افتاد غالب تهی کرد.

!!!

نتیجه اول:

زبان گویای کسی باش که فقط نام امامش پشت هر دشمنی را بلرزاند چه رسد هیبتش.

نتیجه دوم:

به گوش هایتان اعتماد نکنید که بصیرت از راه گوش کسب نمی شود. باز بودن چشم فقط کافی نیست دیدن هم لازم است.

نتیجه سوم را شما بنویسید.

................................ .

الو الو کربلا

سلام امام حسینم

خوبی آقا جون، شما

ما همگی گرفتار منتظر ثانیه

ثانیه ها می دوند

تابرسن به لحظه

شاید بیارن مارو یه لحظه ای پیشتون

بیام بگم آقا جون

دل تنگتم من اینجا

می شه بیام کربلا

حرف بزنم جمعه ها

پیش شما، من ،اونجا

بگم از این غریبی

بی مادری،اسیری

اسیر بند دنیا

گرفتار آدما

دلم رو من بسپارم

 آخر سر به شما

بدی به دست مادر

تربیتش کند او

مثل شما ها پسر

منم بشم حسینی

حسینی و حسینی

چند روزی می شود قوه خیال تمام دشت عقلم را تسخیر کرده است دوستانم را به باد تهمت گرفته است از هرطرف به سویشان می بارد.می خواهد درخت دوستی را از زمین دلم پاک کند.

اما می روم تا کنار بکشم این بار برای پیروز شدن فقط کافیست صندلی را خالی کنم شاید درخت دوباره جوانه بزند امید ریشه دواند وخوشبینی بار دهد.

سلام به همه ی خوب های عالم،خوبی هاتون پایدار،ایمانتون استوار،دوستان،خواننده های عزیز ووب گردای خوش....گل.منتظر مطالب جدیدم باشید.

انشاء الله از نیمه شعبان دوباره میام  که بشم سری میون سر ها.دعامی کنم براتون که اتفاقات خوب وتوپ وعالی بیفته وستون.

دعام کنید.دوست دارم همه ی کسایی که خدا دوسشون داره.

جمعه که می شود

مارا به یک قلم یا شایدم نگاه

حر می کند زبند هرچه هست ،مخصوص از گناه

چه خوب وخوش عهد می کنیم ،ماصبح جمعه ها

تا جمعه می رود برسوی شنبه ها

با خواب شب باز به خواب می رویم

صبح شنبه باز سوی کباب می رویم

آن هم کباب دل شکسته ای

که دیروز که جمعه بود

مارا رها نمود زبند گناه خویش

گویی که شنبه ها

تیری نهاده ایم در چله کمان

آن هم کمان حرمله.

عالم،تمام یک نشانه است

سرخیَ قلب شکسته ی صاحب زمان ما

تیری روانه می کنیم

بر سوی نشان خدای خود

بادقت وجود

بازم نگاه می کنیم

برصورت حوری نمایان روزگار

ابلیسکان ما را ربوده اند

دامن بلند کرده ایم

دستی به دنبال سنگ،

دستی نشانه می رود

آن صورت قشنگ

آن صورت سجده کرده را

چشم وآه واشک شبانه را

درست می زنیم بر صورت قشنگ

آری درست گمان برده ایم

او مهدی است ؛که نشان تمام عالم است

هردم نشانه می رویم

مهدی نشناخته را

خوب دیده ایم

اما نفهمیده ایم

او منجی جمعه هاست

وحر می کند مرا

او هم رخون حسین

شاید ما،زپشت حرمله

باز جمعه می رسد

مارا ببخش

ماراببخش ودیگر

فرصتی مده

تا شنبه نامده

ماراببر

ماراببر که حر،همیشه باقی وساقی شویم از بر بخششت

یا صاحب الزمان

ابوالفضل مداح«شهید»

سلام به همه ی خوانندگان خوب ومهربان. نمی دونم چراتوفیق نوشتن چند مدتی بود که نبود.اما شد که شد .از امروز انشاء الله سعی دارم مطالب خودم «یعنی داستان ها،نقد ها واشعار » رو برای شما در وب نوشت روح مناجات ارئه بدهم امیدوارم استفاده کنید. برام دعا کنید تا به توانم این قدم را موثر واستوار بردارم .منتظر نوشته های جدید باشید.