«خانه»

خانه ای ساخته ام کنج خرابات دلم

جای توست

 آهسته بیا

همنفس،همراه من

تا ابد با من بمان

محتاج توام

پاک وپاکیزه نمودم خانه را

صاحب قدم!

زیبا جمال!

ای صاحب حسن وکمال

تنها بیا

یک شب بمان

تا به سحر

خانه ای ساخته ام کنج خرابات دلم.

خانه را آباد کن

با یک قدم

معشوق من

زیبا ترین

مهدی من

بامن بمان تا به ابد

در خانه ام

سکوت

مستی مگر!

کنج ویلای عشق

مست از چای خیال

باز سکوت

از تو می پرسم!

کجا هستی؟دلم!

آی ...!!!!!دلم

باز کجا رفتی؟

... .

گفتم ساکت.

سکوت کن

مست شو

عاشق

کنج ویلای عشق

خانه باش

خانه ی یار

الو الو کربلا

سلام امام حسینم

خوبی آقا جون، شما

ما همگی گرفتار منتظر ثانیه

ثانیه ها می دوند

تابرسن به لحظه

شاید بیارن مارو یه لحظه ای پیشتون

بیام بگم آقا جون

دل تنگتم من اینجا

می شه بیام کربلا

حرف بزنم جمعه ها

پیش شما، من ،اونجا

بگم از این غریبی

بی مادری،اسیری

اسیر بند دنیا

گرفتار آدما

دلم رو من بسپارم

 آخر سر به شما

بدی به دست مادر

تربیتش کند او

مثل شما ها پسر

منم بشم حسینی

حسینی و حسینی

چند روزی می شود قوه خیال تمام دشت عقلم را تسخیر کرده است دوستانم را به باد تهمت گرفته است از هرطرف به سویشان می بارد.می خواهد درخت دوستی را از زمین دلم پاک کند.

اما می روم تا کنار بکشم این بار برای پیروز شدن فقط کافیست صندلی را خالی کنم شاید درخت دوباره جوانه بزند امید ریشه دواند وخوشبینی بار دهد.